Ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξη Τσίπρα, στην Κοζάνη
Φίλες και φίλοι,
Διήμερο εξόρμησης του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στη Δυτική Μακεδονία. Είναι μεγάλη η χαρά μου να βρίσκομαι σήμερα εδώ απέναντί σας, και ξέρω, πολύ καλά γνωρίζω, ότι είναι κι άλλοι τόσοι οι οποίοι θα ήθελαν να σήμερα εδώ μαζί μας αλλά έχουν τους ενδοιασμούς τους.
Περνάμε μια πολύ δύσκολη περίοδο και όλοι και όλες που βρισκόμαστε εδώ, τηρούμε όλα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας, είμαστε όλοι και όλες εμβολιασμένοι, κάποιοι και τρεις φορές, φορούμε όλοι κι όλες τις μάσκες μας, αυτό ίσως μας εμποδίζει να δούμε ο ένας το χαμόγελο του άλλου, αλλά είμαστε βέβαιοι και βλέποντας τα μάτια ο ένας του άλλου, ότι μοιραζόμαστε την ίδια αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία για να κάνουμε όλοι μαζί ένα βήμα μπροστά, να ξεπεράσουμε αυτές τις πρωτοφανείς δυσκολίες που βιώνει η ελληνική κοινωνία.
Δυσκολίες οι οποίες κατά την άποψή μου, κατά την άποψή μας, δεν ήταν γραφτό να είναι τέτοιες, δεν ήταν αναπότρεπτο να είναι τόσο μεγάλες. Η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια διπλή πανδημία. Αυτή του κορονοϊού από τη μία και αυτή της ακρίβειας και της όξυνσης των ανισοτήτων από την άλλη.
Και στις μέρες που ζούμε και οι δύο αυτές κρίσεις, οι δυο αυτές πανδημίες, επιτρέψτε μου την έκφραση, κορυφώνονται. Για άλλη μια φορά ζούμε σκηνές τραγωδίας στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και στα νοσοκομεία της χώρας μας.
Ζούμε όμως και μια πρωτοφανή συνθήκη, σχεδόν θα έλεγα η πλειοψηφία των νοικοκυριών τη ζει αυτή τη συνθήκη, όπου βιώνουν το λεγόμενο το σύνδρομο της 3ης εβδομάδας. Την 3η βδομάδα του μήνα τελειώνουν τα διαθέσιμα χρήματα, ενώ ο μήνας και οι υποχρεώσεις τρέχουν.
Και για αυτή τη διπλή δοκιμασία φίλες και φίλοι, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αποκλειστική και βαρύτατη ευθύνη. Σε όλη την Ευρώπη υπάρχει ο κορονοϊός, σε όλο τον κόσμο, η χώρα μας όμως τους τελευταίους μήνες είναι πρωταθλήτρια σε θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού.
Σε όλη την Ευρώπη υπάρχει επιβάρυνση των συστημάτων υγείας και των νοσοκομείων αλλά μόνο στη χώρα μας και ενδεχομένως σε κάποιες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, όπως η Ρουμανία είδαμε τριτοκοσμικές σκηνές και εικόνες στα νοσοκομεία.
Μόνο στη χώρα μας έχουμε καθημερινά 150 πρόχειρα διασωληνωμένους ασθενείς εκτός των ΜΕΘ. Πουθενά αλλού δε συμβαίνει αυτό. Και σε όλη την Ευρώπη έχουμε ενεργειακή κρίση αλλά η μικρή Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στις τιμές χονδρικής του ηλεκτρικού ρεύματος σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Την ίδια στιγμή, μόνο η Ελλάδα είναι αυτή που διατηρεί το μισθό σε τόσα χαμηλά επίπεδα το 2021 από ότι μια δεκαετία πριν. Και όλα αυτά δεν είναι τυχαία, δεν είναι η κακή μας μοίρα, το κακό μας ριζικό. Ούτε, δυστυχώς αποτελούν μια παροδική συγκυρία, αναπότρεπτη αλλά παροδική που γρήγορα θα περάσει.
Όλα αυτά είναι αποτελέσματα είτε επιλογών είτε παραλείψεων και λαθών της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Και θα ήθελα σήμερα από δω, από την Κοζάνη, από την καρδιά της Δυτικής Μακεδονίας, να στείλω ένα απλό και κατανοητό μήνυμα, όσο όμως και αποφασιστικό: Δεν πάει άλλο με δαύτους, δεν πάει άλλο μ’ αυτούς που μας κυβερνούν.
Δεν πάει άλλο με την ιδιοτέλεια, τον κυνισμό, και την ανικανότητα μιας κυβέρνησης και ενός πρωθυπουργού, που αρνούνται όχι να συζητήσουν την πραγματικότητα, αλλά αρνούνται και να λάβουν τ’ απαραίτητα μέτρα για την αντιμετωπίσουν
Και η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, πιστέψτε με, έχουν ήδη αρχίσει να γυρίζουν την πλάτη στον κύριο Μητσοτάκη, ακόμα και αυτοί που ψήφισαν στις εκλογές του Ιούλη του ’19, πιστεύοντας ότι μετά την κρίση και τα δύσκολα που κατάφερε να τα ξεπεράσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, χρειάζεται κάποιος που ξέρει τα κόλπα για να πάμε λίγο καλύτερα.
Πείστηκαν πολλοί συμπολίτες μας από τις υποσχέσεις ότι δήθεν η μεσαία τάξη ήταν αυτή η οποία επί ΣΥΡΙΖΑ βρήκε δυσκολίες, λες και ξεχάσαμε όλοι τι συνέβη σ’ αυτή τη χώρα από το 2011 στο 2015, πείστηκαν και πολλοί συνταξιούχοι ότι δήθεν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που έφταιγε, ενώ δεν μείωσε τις συντάξεις, παρά μονάχα έδωσε τη μάχη για ν’ αποτραπεί η μείωση των συντάξεων και να δοθεί η 13η σύνταξη.
Τους έδωσαν όμως ψεύτικες υποσχέσεις, κάποιοι απ’ αυτούς πίστεψαν. Και σήμερα, δυο χρόνια μετά, βλέπουν κυνισμό, βλέπουν αναλγησία. Και ολοένα και περισσότεροι, λένε όχι πια, δεν πάει άλλο. Αυτό που λέμε σήμερα και εμείς. Δεν πάει άλλο με την προπαγάνδα, δεν πάει άλλο με την αδιαφάνεια, με τον κυνισμό, που χαρακτηρίζει αυτή την κυβέρνηση.
Για αυτό άλλωστε και ο κ. Μητσοτάκης δε μία εβδομάδα πριν, ήρθε εδώ στην πόλη σας αλλά πέρασε σαν τον κλέφτη, δεν είχε καν το θάρρος να περπατήσει στο δρόμο να συναντήσει απλούς πολίτες, παρά μονάχα έφερε τα ΜΑΤ για να επιτεθούν στους διαδηλωτές της ΔΕΗ.
Και η κοινωνία βράζει. Και δεν είναι ξέρετε, προστατευμένα στούντιο οι πλατείες και οι δρόμοι, γι’ αυτό δεν βγήκε ο κ. Μητσοτάκης. Και στους δρόμους, στις πλατείες, στα καφενεία, είναι η πραγματική σφυγμομέτρηση, η αληθινή δημοσκόπηση, όχι οι στημένες που πολλές φορές παρουσιάζονται. Γιατί οι πολίτες καταλαβαίνουν ότι δύο χρόνια τώρα, στο κρίσιμο ζήτημα, ας ξεκινήσω απ’ αυτό, της πανδημίας, ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση διαχειρίζονται αυτή την κρίση ως ευκαιρία.
Ευκαιρία να απαξιώσουν το ΕΣΥ, προς όφελος ιδιωτικών ομίλων στην Υγεία.
Ευκαιρία να ταΐσουνε την προπαγανδιστική τους μηχανή, δίνοντας χρήμα των Ελλήνων φορολογουμένων με τις λίστες Πέτσα σε sites, σε ΜΜΕ, κανάλια, για να τους αποθεώνουν, να φτιάξουν το δικό τους καθεστώς.
Ευκαιρία γι’ αυτό το πρωτοφανές πάρτι των απευθείας αναθέσεων με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Άνθρωποι πεθαίνουν και η ημέτεροι πλουτίζουν. 4,9 δις ευρώ, σε απευθείας αναθέσεις και σε αναθέσεις που έγιναν σε κλειστούς διαγωνισμούς, δόθηκαν μέσα σε 18 μόνο μήνες, στους 18 μήνες της πανδημίας.
Και θα έλεγα ίσως και ευκαιρία για ν’ ακολουθήσουν μια πολιτική «διαίρει και βασίλευε», να διχάζουν, να χωρίζουν την Ελλάδα σε δήθεν υπεύθυνους και ανεύθυνους, σε πεφωτισμένους και ψεκασμένους. Πρώτα ήταν οι νέοι που έφταιγαν για όλα και ήταν απέναντι στους ηλικιωμένους, μετά ήταν οι πιστοί στις εκκλησίες, τώρα είναι οι ηλικιωμένοι μεταξύ τους και απέναντι στους νεότερους.
Όλοι εναντίον όλων, φοβισμένοι εναντίον φοβισμένων, για να τη γλιτώσουν στο τέλος οι ανίκανοι που μας κυβερνούν.
Εμφανίστηκε χτες στη Βουλή ο κ. Μητσοτάκης, τη στιγμή που θρηνούμε πάνω από 18.000 νεκρούς, ούτε 100, ούτε 200, ούτε 300, και χωρίς ίχνος ενσυναίσθησης, χωρίς ίχνος σεμνότητας, χωρίς το σεβασμό που απαιτεί το δράμα αυτό που ζει η χώρα μας και η ελληνική κοινωνία, χωρίς καμιά διάθεση να καταλάβει, να ακούσει, να συζητήσει, μας είπε για άλλη μια φορά ότι όλα είναι καλώς καμωμένα κι ότι εμείς πάλι φταίμε.
Ότι όσοι χάθηκαν και χάνονται είναι είτε από δική τους ευθύνη, είτε από αντικειμενικές αιτίες κι ότι αν κάποια στιγμή μας είπε ότι ξεμπερδέψαμε με τον ιό είναι γιατί έκαναν λάθος οι λοιμωξιολόγοι, όχι ο ίδιος. Αλίμονο.
Ο μοναδικός Πρωθυπουργός στην ιστορία της μεταπολίτευσης που έχει το αλάθητο. Αυτός δεν είναι Μωυσής, Ποντίφικας είναι. Και είχε το θράσος χθες, να μας ζητήσει στοιχεία για όσους συμπολίτες μας καθημερινά πεθαίνουν εκτός των κλινών των ΜΕΘ.
Όχι να ζητήσει μια συγγνώμη. Να ζητήσει στοιχεία. Γιατί δήθεν δεν έχει ο ίδιος στοιχεία, δεν ξέρει ο πρωθυπουργός της Ελλάδας τι γίνεται στα νοσοκομεία της Ελλάδας. Δεν άκουσε και δεν έμαθε τι λένε οι γιατροί και οι νοσηλευτές της πρώτης γραμμής. Δεν ξέρει ότι εκτός ΜΕΘ οι πιθανότητες επιβίωσης μειώνονται δραματικά.
Δεν ξέρει ότι οι μονάδες του ποδαριού που έφτιαξαν δεν πληρούν τις προδιαγραφές, όπως καταγγέλλουν γιατροί και ειδικοί. Δεν ξέρει…
Αλλά να κόβει τις δαπάνες του ΕΣΥ εν μέσω της πανδημίας για τον προϋπολογισμό του 2022 κατά 800 εκατομμύρια ευρώ, ξέρει.
Να συκοφαντεί γιατρούς, συνδικαλιστικές Οργανώσεις των Υγειονομικών, πολίτες, κόμματα, ξέρει. Να ζητάει το λόγο από τον ΣΥΡΙΖΑ διαρκώς για τη δική του αποτυχία, ξέρει.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε, για δεύτερη χρονιά, σήμανε τη λέξη της πανδημίας. Μας είπε ότι ξεμπερδέψαμε. Συνεχώς τα καλοκαίρι αποφαίνεται, αποφασίζει τη λήξη της πανδημίας και το χειμώνα εμφανίζεται για να πείσει τους πολίτες ότι αυτοί φταίνε που αναζωπυρώθηκε. Και τους ανακοινώνει και την τιμωρία τους.
Χτες βάφτισε «αντίτιμο υγείας», το χαράτσι της κυβερνητικής αποτυχίας. Ο ίδιος άνθρωπος που πριν λίγες μόνο μέρες, όχι πριν από μήνες, στους τηλεοπτικούς σταθμούς και στη Βουλή, μας έλεγε ότι η υποχρεωτικότητα έχει εξαντλήσει τα όρια της αποτελεσματικότητάς της και μας έλεγε ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε οποιοδήποτε τέτοιο μέτρο.
Και καταφεύγει τελικά στη χειρότερη εκδοχή. Όχι στον υποχρεωτικό εμβολιασμό αλλά στον τιμωρητικό εμβολιασμό των πολιτών άνω των 60 ετών, που δεν έχουν την οικονομική ευχέρεια.
Γιατί αυτοί οι οποίοι έχουν την οικονομική ευχέρεια, θα μπορούν να εξαγοράζουν το δικαίωμα άρνησης στον εμβολιασμό με το ρίσκο της ζωής τους και το ρίσκο του κοινωνικού συνόλου. Αρκεί να πληρώνουν το αντίτιμο. Δεν έχει χαθεί απλά η κοινή λογική. Θα μου επιτρέψετε την έκφραση, έχει χαθεί η μπάλα. Κινήσεις προχειρότητας, κινήσεις πανικού, μπρος πίσω, που αποδεικνύουν έναν πρωτοφανή ερασιτεχνισμό την ώρα που η χώρα χρειάζεται πάνω απ’ όλα εμπιστοσύνη, ηγεσία με αποφασιστικότητα, αξιοπιστία.
Επιτρέψτε μου λίγο να μείνω σ’ αυτό το σημείο. Το είπα κι εχθές στη Βουλή. Αν ακόμα και μ’ έναν μαγικό τρόπο αύριο το πρωί καταφέρναμε να πείσουμε όλους τους πολίτες, όχι μόνο τους άνω των 60, όλους τους πολίτες να εμβολιαστούν, αύριο το πρωί, τους επόμενους δύο μήνες, έως ότου δηλαδή και ο τελευταίος που εμβολιαστεί κάνει και τη 2η δόση και δημιουργήσει τ’ απαραίτητα εκείνα αντισώματα για να μην νοσεί, τους επόμενους δυο μήνες, οι προβλέψεις των ειδικών και οι στατιστικές που λένε ότι θα έχουμε το pik των κρουσμάτων και των βαριά νοσούντων στα νοσοκομεία μας, αυτή η εξέλιξη, αυτές οι προβλέψεις δεν πρόκειται να διαψευσθούν.
Οι επόμενοι δυο μήνες είτε έτσι κι αλλιώς, θα είναι δυο μήνες δραματικοί. Συνεπώς, το κρίσιμο ερώτημα είναι: Ακούει κανένας αυτές τις προβλέψεις; Κάνει κανείς κάτι; Θ’ ασχοληθούμε με το γεγονός ότι οι ειδικοί προβλέπουν μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχουμε 2.000 νεκρούς συμπολίτες μας; Θ’ ασχοληθούμε με το γεγονός ότι πολύ μεγάλο μέρος εξ αυτών δεν έχουν τη δυνατότητα, διότι δεν υπάρχουν κλίνες και δεν υπάρχει προσωπικό, στα νοσοκομεία μας σήμερα να νοσηλευτούν με αξιοπρέπεια;
Νομίζω ότι αυτό είναι το κρίσιμο σήμερα. Είμαστε σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αυτό πρέπει να συζητήσουμε πρωτίστως. Όχι τους αυταρχισμούς και τις παλινωδίες. Το κρίσιμο είναι να δούμε τι χρειάζεται τώρα να κάνουμε για να σώσουμε όσες περισσότερες ανθρώπινες ζωές μπορούμε να σώσουμε.
Γι’ αυτό θα ήθελα να επαναλάβω για πολλοστή φορά, έκκληση: Να προχωρήσει η κυβέρνηση, άμεσα, τώρα, σε επίταξη των ιδιωτικών κλινικών και των στρατιωτικών νοσοκομείων. Δεν είναι δυνατόν την ώρα που το ΕΣΥ έχει καταρρεύσει, οι ιδιωτικές κλινικές να είναι καθαρές από Covid περιστατικά.
Αν σήμερα έχουμε 150 ασθενείς που χρήζουν νοσηλείας σε ΜΕΘ και είναι εκτός από τις ΜΕΘ, στο pik της πανδημίας θα έχουμε πάνω από 200. Άρα τώρα, σήμερα, να υπάρξει σχεδιασμός, τις επόμενες μέρες ν’ αναπτυχθούν και με τη βοήθεια των ιδιωτικών και στρατιωτικών νοσοκομείων, 200 κλίνες ΜΕΘ που θα πληρούν τα χαρακτηριστικά που πρέπει να πληρούν για να νοσηλευθούν αξιοπρεπώς οι συμπολίτες μας που θα βρεθούν εκεί.
Και τώρα, σήμερα, να προχωρήσουμε σε προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών. Μόνιμες προσλήψεις. Να σταματήσει διαρκώς αυτό το ψέμα ότι δεν υπάρχουν γιατροί να προσληφθούν!
Διότι με βάση τα στοιχεία που έχουν δώσει στη διάθεσή μας οι Οργανώσεις οι συνδικαλιστικές των γιατρών των νοσοκομειακών, υπάρχουν εκατοντάδες γιατροί. Μπορεί να υπάρχει μια έλλειψη στην ειδικότητα των αναισθησιολόγων, υπάρχουν καρδιολόγοι, υπάρχουν πνευμονολόγοι, υπάρχουν γενικοί γιατροί οι οποίοι έχουν κάνει τα χαρτιά τους να προσληφθούν και δεν έχουν προσληφθεί.
Και βεβαίως είναι κρίσιμο να διατηρηθούν στο ΕΣΥ και οι 1.500 εξειδικευμένοι νοσηλευτές σε ειδικά τμήματα, των οποίων λήγουν οι συμβάσεις. Πρέπει να παρθούν τώρα αυτές οι κρίσιμες αποφάσεις.
Και βεβαίως πρέπει τώρα ν’ αλλάξουν επιτέλους στρατηγική σε σχέση με τ’ αναγκαία μέτρα στην κοινότητα, για να σταματήσει να επωάζεται και να μεταδίδεται ο ιός.
Αναφέρομαι πρώτα και κύρια στο κρίσιμο θέμα των σχολείων. Το 25% των ημερησίως καταγραφομένων κρουσμάτων, είναι σε παιδιά, σε μαθητές. Αυτό που συμβαίνει δηλαδή είναι ότι τα σχολεία έχουν μετατραπεί σε χώρους επώασης του ιού.
Γιατί συμβαίνει αυτό; γιατί έχουν αποφασίσει, ίσως να είναι μια πρωτοτυπία παγκόσμια, ότι ένα σχολικό τμήμα θα κλείνει εάν νοσήσει το 50+1 των μαθητών. Και ταυτόχρονα, η κ. Κεραμέως έχει φροντίσει αυτή τη δύσκολη χρονιά, να προχωρήσει σε συγχωνεύσεις σχολικών τμημάτων. Είναι 29 28, 30 παιδιά και πρέπει να νοσήσουν 15 μαζί για να κλείσει ένα τμήμα.
Πριν από τρεις εβδομάδες σε συζήτηση νομοσχεδίου στη Βουλή, έκανε ένα rapid test ο Υπουργός, ο κ. Καραμανλής και βρέθηκε θετικός. Και η Βουλή αμέσως έκλεισε. Για να κλείσει ένα σχολικό τμήμα, πρέπει να νοσήσουν 15 παιδιά. Αυτό είναι παράλογο.
Και ξέρετε τι ακριβώς συμβαίνει; Τα παιδιά ως επί το πλείστον, μπορεί να είναι και ασυμπτωματικά, όταν έρχονται όμως σ’ επαφή με τους παππούδες, τις γιαγιάδες, τους κολλάνε. Αντιλαμβάνεστε ότι ενδεχομένως οι μεγαλύτερες ηλικίες δεν είναι ασυμπτωματικοί.
Άρα λοιπόν, να υιοθετηθεί τώρα, πρώτον η πρότασή μας για προσλήψεις αναπληρωτών, ώστε να σπάσουν τα σχολικά τμήματα και να μην έχουμε τμήματα 29 μαθητών.
Δεύτερον, στο πρώτο κρούσμα σε μια τάξη, να κλείνει η τάξη για 3 μέρες και την 4η μέρα να προσέρχονται οι μαθητές αφού τους δοθεί η δυνατότητα να κάνουν δωρεάν μοριακό τεστ, μονάχα εάν είναι αρνητικοί. Όσοι είναι θετικοί να μένουν για 15 μέρες στο σπίτι τους. Έτσι να κοπεί αυτή η αλυσίδα της υπερμετάδοσης. Απλά πράγματα, τα οποία δεν λένε να εφαρμόσουν.
Και δεν λένε να εφαρμόσουν όχι μονάχα δεν έχουν τη δυνατότητα ν’ αντιληφθούν, αλλά και διότι έχουν ιδεοληπτικές εμμονές. Διότι το να προσλάβουν γιατρούς και νοσηλευτές, σημαίνει να ενισχύσουν το δημόσιο σύστημα υγείας. Το να προσλάβουν αναπληρωτές τα σχολεία, σημαίνει να ενισχύσουν το δημόσιο σύστημα της Παιδείας. Αλλά το μυαλό τους είναι να ενισχύσουν τους κολεγιάρχες στην Παιδεία, τους ιδιωτικούς, τους κλινικάρχες στο χώρο της Υγείας.
Έχουμε καταθέσει λοιπόν σειρά προτάσεων. Οι λύσεις είναι γνωστές. Το οπλοστάσιο είναι συγκεκριμένο. Η διεθνής εμπειρία τόσων μηνών μας έχει δώσει τις απαντήσεις. Αλλά έχουμε, δυστυχώς έναν Πρωθυπουργό τυφλό στην αλήθεια, κουφό στο δράμα, βουβό σε κάθε ιδέα διαλόγου.
Και εν τέλει, έναν Πρωθυπουργό που στερείται του πιο σημαντικού πλεονεκτήματος τις δύσκολες αυτές ώρες της κρίσης: Της αξιοπιστίας. Δίχως εμπιστοσύνη, δεν μπορείς ν’ αντιμετωπίσεις μια μεγάλη κρίση που απειλεί το σύνολο της κοινωνίας.
Και είναι πρωτοφανές αλλά συμβαίνει στον τόπο μας, δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε τόσο μεγάλη ρωγμή στην εμπιστοσύνη των πολιτών, απέναντι όχι μονάχα στην κυβέρνηση, αλλά απέναντι σε κάθε μορφή πολιτικής εξουσίας, απέναντι θα έλεγε κανείς, συνολικά στο κοινωνικό σύστημα.
Ούτε απογραφή δεν μπορεί να γίνει. Μέχρι και αρνητές της απογραφής δημιουργήθηκαν. Και είναι λογικό, θα πω εγώ, να υπάρχει αυτή η κρίση εμπιστοσύνης. Όταν ο Πρωθυπουργός είναι ο πρώτος που σπάει τα μέτρα τα οποία ο ίδιος νομοθετεί κι όταν όλοι οι άλλοι κάναμε καραντίνα αυτός γλεντοκοπούσε κι έκανε βόλτες στην Πάρνηθα, δημιουργείται ένα χάσμα, μια ρωγμή εμπιστοσύνης.
Όταν βλέπει ο πολίτης ότι παίρνει δεκάδες εκατομμυρίων, δικά του λεφτά, για να κάνει καμπάνια ενημέρωσης για τον κορονοϊό και αντί να κάνει καμπάνια ενημέρωσης παίρνει αυτά τα χρήματα για να τον λιβανίζουν απ’ το πρωί ως το βράδυ στα ΜΜΕ, δημιουργείται μια ρωγμή εμπιστοσύνης. Όταν βλέπει ο πολίτης ν’ απαξιώνεται ακόμα και η επιστήμη, οι επιστήμονες.
Κάθε φορά που ήθελαν να δικαιολογήσουν την απραξία τους, έβαζαν κάποιον επιστήμονα μπροστά, να βγάζει το φίδι απ’ την τρύπα. Δεν κολλάει μας έλεγαν, στα σχολεία. Θυμάστε τι μας έλεγαν; Δεν κολλάει. Δεν κολλάει στα ΜΜΜ μας έλεγαν. Πρόσφατα μας είπαν ότι δεν κολλάνε οι αστυνομικοί. Είναι άλλο πράγμα οι αστυνομικοί.
Όμως όλα αυτά δημιουργούν ένα κλίμα απαξίας και κρίσης εμπιστοσύνης. Και βεβαίως, η κρίση εμπιστοσύνης έχει να κάνει και με τα ΜΜΕ. Ποιος πιστεύει σήμερα αυτά που λένε τα μεγάλα κανάλια και οι γνωστοί τηλεπαρουσιαστές; Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, γνωρίζει ότι από εκεί εκπέμπεται προπαγάνδα. Και έχουν απαξιωθεί. Αυτή όμως την απαξία, τη συνολική, αυτή την κρίση εμπιστοσύνης, την πληρώνουμε σήμερα όλοι μας.
Και βεβαίως, σας είπα αρχικά ότι δεν είναι μόνο η πανδημία. Είναι και μια δεύτερη πανδημία, αυτή της ακρίβειας. Και σ’ αυτό όμως μην ανησυχείτε, ο κ. Μητσοτάκης εδώ και μήνες έχει κηρύξει το τέλος της ακρίβειας, δεν υπάρχει ακρίβεια. Καλά πάει κι αυτό.
Προσωρινή κακοτοπιά η πανδημία, προσωρινή κακοτοπιά και η ακρίβεια. Και στο μεταξύ η ίδια προχειρότητα, η ίδια απάθεια. Η ίδια ανικανότητα να συγκροτήσουν και να υλοποιήσουν ένα σχέδιο με αρχή, μέση και τέλος. Και ίδια όμως ανοχή την κερδοσκοπία. Ή καλύτερα, όχι ανοχή, συνενοχή με τους κερδοσκόπους.
Και το πρόβλημα γιγαντώθηκε, γιατί είναι σαφές ότι δεν είναι παροδικό, ότι είναι δομικό και κυρίως είναι σαφές ότι δεν το λύνεις με ψίχουλα. δεν το λύνεις με 9 ευρώ που μας ανακοίνωσε στη ΔΕΘ, μετά έγιναν 19 και μετά 39, όταν το κόστος στους λογαριασμούς του ρεύματος έχει αυξηθεί από 100% έως 150%.
Και αυτές οι διαδοχικές ανακοινώσεις, αποδεικνύουν και την προχειρότητά τους. Δεν το λύνεις με μόλις 300 εκατομμύρια κοινωνικό μέρισμα, όταν εμείς με τον Σόιμπλε πάνω απ’ το κεφάλι μας και χωρίς πανδημία και χωρίς ακρίβεια, δίναμε 800 και μας έλεγαν ότι είναι ψίχουλα. Και τώρα είναι θρίαμβος.
Δεν το λύνεις το πρόβλημα με την κοροϊδία της αύξησης κατά μισό ευρώ την ημέρα, του κατώτατου μισθού και αυτό από το 2022 όπως ανακοίνωσε ο κ. Μητσοτάκης, όταν είχε δεσμευθεί, θυμάστε, προεκλογικά. Όταν εμείς αυξήσαμε 11%, μόλις που βγήκαμε από τα μνημόνια και 24% για τους νέους καταργώντας τη ρατσιστική αυτή διάταξη του υποκατώτατου και αναγγείλαμε ότι θα έχουμε 7,5% συν 7,5% αύξηση του κατώτατου μισθού τα επόμενα δυο χρόνια, αναγκάστηκε να δεσμευτεί ότι τάχατε κι αυτοί θα έκαναν αύξηση, διπλάσια του ρυθμού ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Λοιπόν, ναι, έχει ρυθμούς ανάπτυξης, rebound λένε κάποιοι, ανάκαμψη, εν πάση περιπτώσει 6%. Γιατί δεν αυξάνουν 12% του μισθού; Γιατί; Γιατί προσκρούσει σε κάποια μεγάλα συμφέροντα, αυτά τα οποία εξυπηρετεί ο κ. Μητσοτάκης.
Και βεβαίως, εγώ αναρωτιέμαι τι είδους ανάπτυξη είναι αυτή. Τι είδους ανάπτυξη είναι αυτή, όταν οι αρμόδιοι Υπουργοί εμφανίζονται στα κανάλια κουνώντας το δάχτυλο και λέγοντας «δεν υπάρχει φράγκο»; Οι πολίτες αποδεδειγμένα δεν βγαίνουν, το κράτος – κατά ομολογία των αρμόδιων Υπουργών, Σκυλακάκη και Γεωργιάδη δεν έχει, έτσι μας λέει, άρα το κρίσιμο ερώτημα είναι, ποιος την καρπώνεται αυτή την ανάκαμψη; Πού πάει αυτό το 6%;
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Το καρπώνονται αυτοί οι οποίοι εκβιάζουν και καταφέρνουν να διατηρείται σταθερός ο κατώτατος μισθός. Την καρπώνονται αυτοί οι οποίοι πήραν φορολογικά δωράκια από την κυβέρνηση με τις φοροελαφρύνσεις στα μερίσματα και στα μεγάλα κέρδη, γιατί η πλειοψηφία των επιχειρήσεων δεν έχει κέρδη.
Την καρπώνονται αυτοί που ετοιμάζονται να μοιραστούν μεταξύ τους και τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης. Μια χούφτα, θα έλεγε κανείς, ολιγαρχών. Αυτοί καρπώνονται τους ρυθμούς ανάπτυξης.
Αυτοί για τους οποίους κυβερνά ο κ. Μητσοτάκης. Είναι χορηγοί του, είναι τα στηρίγματα του, είναι η παρασιτική ελίτ που πλουτίζει ενώ η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας γονατίζει.
Και για να μην παρεξηγηθώ, όπως παλαιότερα, προεκλογικά που μας έλεγαν εσείς είστε με τους πολλούς, αλλά δεν είστε με όλους, θα συνεννοηθούμε. Εδώ πρόκειται για το 1% της ελληνικής κοινωνίας και πολύ λέω. Το υπόλοιπο 99%, δεν κερδίζει.
Άρα εμείς είμαστε με όλους. Αυτοί είναι με κάποιους ελάχιστους. Εμείς εκπροσωπούμε και θέλουμε να εκπροσωπούμε και ξέρουμε να εκπροσωπούμε τη συντριπτική πλειοψηφία. Αυτούς που έχουν δικαίωμα να ζήσουν με αξιοπρέπεια και προοπτική στην ίδια τους τη χώρα. Αυτούς που πρέπει να βγάλουν αυτό το δύσκολο χειμώνα.
Γι’ αυτό προτείνουμε και διεκδικούμε:
Την αύξηση του κατώτατου μισθού αύριο το πρωί, στα 800 ευρώ. Ένα μέτρο απαραίτητο, ένα μέτρο ζωής θα έλεγα για όλους τους εργαζόμενους και για τις οικογένειές τους.
Γι’ αυτό προτείνουμε και διεκδικούμε, τη διαγραφή μέρους του πανδημικού χρέους για όλες τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και τη δυνατότητα αποπληρωμής του υπόλοιπου σ’ ένα μεγάλο εύρος δόσεων. Γι’ αυτό απαιτούμε, προτείνουμε, διεκδικούμε, τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης όπως έγινε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στο κατώτατο όριο που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο πετρέλαιο θέρμανσης, στο πετρέλαιο κίνησης, στη βενζίνη, ώστε να δοθεί ανάσα στα νοικοκυριά, στις επιχειρήσεις.
Και γι’ αυτό προτείνουμε και διεκδικούμε την έκτακτη εισοδηματική ενίσχυση των αγροτών, με την επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης για το αγροτικό πετρέλαιο.
Φίλες και φίλοι, υποσχέθηκα σήμερα, πέραν των γενικών ζητημάτων που αφορούν την επικαιρότητα, των θεμάτων για τα οποία μιλάμε, επικοινωνούμε, παρεμβαίνουμε σε όλες τις περιοδείες, όπου πηγαίνουμε, απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη την Ελλάδα, τόσο εγώ όσο και τα στελέχη, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, υποσχέθηκα ότι σήμερα, θέλω να μιλήσω, πρέπει να μιλήσω, οφείλω να μιλήσω, ειδικά για τον τόπο σας.
Γιατί αν όπως είπα, όλη η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια διπλή πανδημία, εσείς βρίσκεστε αντιμέτωποι με μια τριπλή κρίση. Και η κρίση η υγειονομική, και η κρίση της ακρίβειας αλλά και η κλιματική κρίση, ο τρόπος με τον οποίο τη διαχειρίζεται η κυβέρνηση σε ό,τι αφορά τη διαδικασία της Πράσινης Μετάβασης, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ερημοποίηση της Δυτικής Μακεδονίας.
Οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μια Περιφέρεια που θα είναι μαύρη κουκίδα στο χάρτη και οφείλω σήμερα, ν’ αναδείξω αυτή την εγκληματική προοπτική και ταυτόχρονα να αναδείξω και τον εναλλακτικό δρόμο.
Και θέλω να πω, το είπα και σήμερα το πρωί συζητώντας με τους φορείς της περιοχής σας, της Περιφέρειά σας, θέλω να πω ότι το πιο, αν θέλετε δυσάρεστο όλων, είναι ότι στο τέλος της ημέρας, θα οδηγηθούμε να πιστέψουμε ότι η προοπτική που είναι αναγκαία της Πράσινης Μετάβασης, είναι μια προοπτική εχθρική αν γίνει με τον τρόπο που πάει να γίνει σήμερα.
Διότι διευρύνει τις ανισότητες. Διότι εμείς ως προοδευτική δύναμη έχουμε υποχρέωση και ν’ αγωνιστούμε για την προστασία του περιβάλλοντος, να βρούμε λύσεις απέναντι στην κλιματική κρίση που μας αφορά όλους, αλλά ταυτόχρονα σ’ αυτή τη διαδικασία μετάβασης, να μην αφήσουμε κανέναν πίσω. Σ’ αυτή τη διαδικασία μετάβασης να μη μείνει κανένας εκτός νυμφώνος, να μη διευρυνθούν οι κοινωνικές ανισότητες.
Είμαστε λοιπόν σ’ έναν τόπο που για πολλές δεκαετίες απετέλεσε την κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη της ελληνικής παραγωγής. Ήσαστε η καρδιά εδώ της παραγωγής ηλεκτρισμού σε όλη τη χώρα, και αυτοί που πληρώσατε βαρύτατο τίμημα για να μπορούμε όλοι οι υπόλοιποι στις άλλες περιοχές της Ελλάδας, να έχουμε ρεύμα, φθηνό ρεύμα, να έχουμε την πρώτη ύλη για την ανάπτυξη της χώρας.
Σήμερα όμως, αυτή η νέα πραγματικότητα της κλιματικής κρίσης δίνει την αφορμή σε κάποιους να βάλουν αυτή την περιοχή που της οφείλουμε, δεν μας οφείλει, στο στόχαστρο ξανά, εν ονόματι των κερδών τους.
Επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό να επισημάνω μερικές αλήθειες: Η μετάβαση σε ένα κλιματικά ουδέτερο μέλλον μέχρι το 2050, καθώς και οι φιλόδοξοι στόχοι που τίθενται για το 2030, αποτελούν μια αναγκαιότητα, καθώς η κλιματική κρίση χτυπάει ήδη την πόρτα μας με καταστροφικά αποτελέσματα.
Ωστόσο, όπως μας δείχνει και η πρόσφατη ενεργειακή κρίση, καμία κρίση και καμία αλλαγή δεν είναι ουδέτερη. Έχει κερδισμένους και χαμένους. Η Πράσινη Μετάβαση έχει οφέλη αλλά έχει και κόστος.
Το πραγματικό ζήτημα λοιπόν, το πραγματικό ερώτημα είναι, όχι αν θα πρέπει να γίνει, αλλά πώς θα γίνει αυτή η διαδικασία, ποιοι θα πληρώσουν αυτό το κόστος και ποιοι θα επωφεληθούν.
Για την υλοποίησή της απαραίτητες προϋποθέσεις είναι: Να έχουμε ασφάλεια εφοδιασμού και να μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες σε ενέργεια για νοικοκυριά και επιχειρήσεις όλης της χώρας.
Το κόστος ενέργειας να είναι τέτοιο ώστε να μην υπονομεύει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας από την βιομηχανία μέχρι τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Και ταυτόχρονα, με στοχευμένες πολιτικές, για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες να μειώνεται η ενεργειακή φτώχεια.
Να προγραμματιστούν και να προχωρήσουν μεγάλες δημόσιες επενδύσεις μεταξύ άλλων στα δίκτυα διανομής και στην αποθήκευση ενέργειας ώστε να είναι δυνατή η ταχύτερη διείσδυση των ΑΠΕ στο ενεργειακό σύστημα. Με δημόσιο έλεγχο στα δίκτυα και σαφείς κανόνες στην χωροθέτηση των ΑΠΕ.
Όλα αυτά όμως απαιτούν κανόνες, απαιτούν έλεγχο, ρύθμιση στην αγορά ενέργειας και εργαλεία άσκησης δημόσιας πολιτικής για να μετριάσουμε τις επιπτώσεις στην ακρίβεια, στις τιμές.
Ποιά είναι λοιπόν απέναντι σε όλα αυτά τα κρίσιμα ζητήματα η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης;
Η κυβέρνηση αγνόησε ή έκρυψε τα προβλήματα εγκλωβισμένη στις ιδεολογικές της εμμονές, αλλά και σε άλλου τύπου εξαρτήσεις κι έκανε καταστρεπτικές επιλογές:
Οδήγησε σε ξαφνικό θάνατο τις λιγνιτικές μονάδες αγνοώντας τις επιπτώσεις στην τοπική οικονομία και την ανάγκη ασφάλειας και εφοδιασμού. Κι ενώ τις οδήγησε σε ξαφνικό θάνατο, το καλοκαίρι που είχαμε υψηλή ζήτηση, έψαχνε να βρει τρόπο πώς θα τις ξαναβάλει μπροστά. Το ίδιο και τώρα, για τα Χριστούγεννα.
Απέδωσε την αλματώδη αύξηση του κόστους ενέργειας που πνίγει τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις σε εξωγενείς παράγοντες για να κρύψει τις δικές της ευθύνες. Οι εξωγενείς παράγοντες όμως δεν δικαιολογούν αυτό που αναφέρθηκα πιο πριν, την ελληνική πρωτιά στη χονδρεμπορική τιμή ενέργειας και το ακραίο ράλι ακρίβειας που διαρκώς οξύνεται.
Παρά τις αυξημένες χρηματοδοτικές δυνατότητες από το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ τα προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας στις κατοικίες καθυστερούν, ενώ στις επιχειρήσεις και τα δημόσια κτίρια αγνοούνται, παρότι είχαν προετοιμαστεί επί της δικής μας διακυβέρνησης.
Αντί να αξιοποιηθούν εργαλεία δημόσιας πολιτικής, εκχωρείται η πλειοψηφία του δημοσίου στη ΔΕΗ, τώρα, εν μέσω ενεργειακής κρίσης, εκχωρείται το 17%, ιδιωτικοποιείται στο 100% η ΔΕΠΑ υποδομών, πουλιέται ο ΔΕΔΔΗΕ, υπονομεύεται η λειτουργία των ανεξάρτητων αρχών που καταντούν σκιώδεις αρχές.
Και το κυριότερο: Η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπονομεύει την ίδια την Πράσινη Μετάβαση, λειτουργώντας μεροληπτικά υπέρ ισχυρών ιδιωτικών συμφερόντων. Κάνοντας πολιτικές επιλογές με βάση τις οποίες όλοι στο τέλος θα έχουν δυσβάσταχτο κόστος, εκτός από πολύ λίγους, όπως είπα και πριν.
Οι πολιτικές αυτές επιλογές, είναι προφανώς περισσότερο αντιληπτές και καταστροφικές εδώ στη Δυτική Μακεδονία, όπου ο ξαφνικός θάνατος, όπως είπα, των λιγνιτικών περιοχών που ανακοίνωσε ο κ. Μητσοτάκης δυστυχώς δεν είχε από πίσω κάποιο σχέδιο. Κανένα σχέδιο.
Και ξέρετε, δεν έχει κανένα νόημα να γίνεται η συζήτηση με βάση το χρονικό ορίζοντα. Πρέπει να βάλουμε το άλογο μπροστά απ’ το κάρο, όχι το κάρο μπροστά απ’ το άλογο. Πρέπει να δούμε άρα το σχέδιο, με βάση το στόχο, που ο στόχος είναι να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή και η αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής και μετά να δούμε με βάση το σχέδιο, σε πόσο χρόνο μπορεί αυτό να υλοποιηθεί.
Πέρα από την μεταφορά της ηλεκτροπαραγωγής σε λίγες ιδιωτικές μονάδες φυσικού αερίου, δεν είχαν μελετήσει απολύτως τίποτα και δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα δυόμισι χρόνια τώρα για να στηρίξουν τον τόπο, για να θωρακίσουν την τοπική οικονομία, για να δημιουργήσουν έστω μία θέση εργασίας.
Κατόρθωσαν ακόμα και το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης που το 2018 συγκροτήσαμε εμείς, να το παγώσουν. Εδώ όμως είναι μια περιοχή όπου το κόστος της μετάβασης είναι σήμερα περισσότερο άμεσο από οπουδήποτε αλλού. Διότι από τα επίσημα στοιχεία του ΟΑΕΔ, βλέπουμε ότι αυτά τα δυόμισι χρόνια, στη Δυτική Μακεδονία, δημιουργήθηκαν 3.000 νέοι άνεργοι που προστέθηκαν στους 15.000-16.000 μόνιμους ανέργους στην περιοχή.
Και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, προσφέρει ασαφείς υποσχέσεις, αλλά τίποτε απτό και συγκεκριμένο. Και πέρα από τους εργαζόμενους στα ορυχεία και τις μονάδες της ΔΕΗ, υπάρχει πλήθος επιχειρήσεων, επιχειρηματιών, εργαζομένων που έχουν είτε υψηλή, είτε μερική, είτε πλήρη εξάρτηση από την ΔΕΗ και δεν γνωρίζουν σήμερα ποιο θα είναι το μέλλον τους.
Γιατί η διαδικασία δίκαιης μετάβασης στις λιγνιτικές περιοχές απαιτεί άμεσες ενέργειες και δράσεις σε βάθος χρόνου βεβαίως, κάτω όμως από ένα ολιστικό σχέδιο μετάβασης που δεν θα αφήνει κανέναν πίσω του.
Η κυβέρνηση όμως έχει ήδη πετάξει αυτά τα δυόμισι χρόνια. Περάσανε, τα χάσαμε, χωρίς να αντιμετωπίσει τα προβλήματα. Και δεν έχει αντιληφθεί πως αυτά τα δυόμισι χρόνια είναι κρίσιμα και βεβαίως δεν έχει αντιληφθεί, γιατί δεν έχει εκπονηθεί ακόμη χωροταξικός σχεδιασμός, δεν υπάρχει σχέδιο αποκατάστασης των εδαφών.
Δυο χρόνια μετά, τα μόνα σίγουρα έργα είναι οι φωτοβολταϊκές επενδύσεις της ΔΕΗ και η επένδυση των ΕΛΠΕ. Οι υπόλοιπες ανακοινώσεις «εμβληματικών» επενδύσεων παραμένουν ευχολόγια. Γιατί απουσιάζει πλήρως η συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών.
Τα Εδαφικά Σχέδια Δίκαιης Μετάβασης και το Επιχειρησιακό Σχέδιο υποβλήθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς τοπική διαβούλευση και χωρίς καν να ενημερωθούν τα κόμματα και η Βουλή.
Γιατί εν τέλει η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, όπως κάνει παντού, δεν νοιάζεται γι’ αυτό που εμείς ονομάζουμε ισόρροπη ανάκαμψη.
Ας αφήσουμε όμως τι κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, γιατί έχω τη βαθιά πεποίθηση, ότι αυτή η κυβέρνηση είτε έτσι είτε αλλιώς, σίγουρα λέω εγώ, σύντομα θα αποτελεί παρελθόν για τον τόπο.
Κι ας καθίσουμε σήμερα εδώ να δούμε έστω και μ’ αυτά τα δυόμισι χρόνια που χάθηκαν και με τα σημαντικά εργαλεία που χάθηκαν, τι μπορούμε να κάνουμε από τώρα και στο εξής, τι πρέπει να γίνει σήμερα και τι προτείνουμε εμείς σήμερα για τη Δυτική Μακεδονία.
Έχουμε επεξεργαστεί σε διάλογο και συνεργασία με ειδικούς και παραγωγικούς φορείς, ένα Ειδικό Σχέδιο Ανάπτυξης και Δίκαιης Μετάβασης. Ένα νέο ενεργειακό και οικονομικό υπόδειγμα θα έλεγα, με όρους ενεργειακής δημοκρατίας που θα διασφαλίζει την κλιματική δικαιοσύνη και τη συμμετοχή των πολλών στην παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ.
Ένα σχέδιο που προστατεύει και αναβαθμίζει την εγχώρια παραγωγή, προστατεύει τις πιο ευάλωτες ομάδες πολιτών, τους εργαζόμενους και τις γεωγραφικές περιοχές που κινδυνεύουν να μείνουν πίσω.
Οι λιγνιτικές περιοχές μπορούν και πρέπει να αποτελούν πρότυπα πράσινης και δίκαιης ανάπτυξης για όλους, αρκεί η ανάπτυξη να σχεδιαστεί με ισχυρό ρόλο της πολιτείας και να αποδώσει στις λιγνιτικές περιοχές το ΑΕΠ και τις θέσεις εργασίας που τους στερεί η διαδικασία της απολιγνιτοποίησης.
Έχουμε λοιπόν δεσμευτεί και θέλω σήμερα να το επαναλάβω, ώστε το σχέδιο αυτό να έχει ρήτρα μηδενικού αναπτυξιακού και κοινωνικού ελλείμματος για τη Δυτική Μακεδονία. Πράγμα που σημαίνει δημόσιες επενδύσεις ισχυρές, πράγμα που σημαίνει σχέδιο για προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων και αν χρειαστεί, εισόδημα έκτακτης ανάγκης για όσους και για όσο χρειαστεί.
Απαραίτητο στοιχείο της δίκαιης μετάβασης είναι για μας ο χωρικός σχεδιασμός, η δημιουργία περιοχών εγκατάστασης νέων παραγωγικών τομέων, καθώς και η αξιοποίηση επενδύσεων στους τομείς της παιδείας, της υγείας και του πολιτισμού.
Ενώ η προσέλευση νέας επιχειρηματικότητας πρέπει να ανταποκρίνεται στα κριτήρια της καινοτομίας, της κλιματικής ουδετερότητας και της κυκλικής οικονομίας και να έχει ισχυρά κίνητρα επιδότησης και φοροελαφρύνσεων και για μεγάλες αλλά και για μικρές και μεσαίες επενδύσεις, με κριτήριο τις θέσεις εργασίας.
Τέλος, καθοριστικής σημασίας είναι η περιφερειακή διάσταση του μοντέλου διακυβέρνησης της μετάβασης, με συμμετοχή της Αυτοδιοίκησης, των παραγωγικών φορέων και της κοινωνίας των πολιτών.
Αυτές είναι λοιπόν οι βασικές αρχές πάνω στις οποίες σκιαγραφούμε, σχεδιάζουμε. Και θέλω ευθύς αμέσως να σας παρουσιάσω τους 7 άξονες του σχεδίου μας για την περιοχή σας.
Άξονας πρώτος: Αποκατάσταση εδαφών των λιγνιτικών περιοχών βάσει των νέων χρήσεων γης και βέβαια επαναπόδοσή τους στις τοπικές κοινωνίες.
Σημαντική διέξοδο για την απασχόληση και την οικονομική δραστηριότητα θ’ αποτελέσουν αυτά τα έργα, έργα δημόσιων υποδομών αποκατάστασης στα οποία πιστεύουμε ότι μπορεί να απασχοληθεί ένα σημαντικό μέρος του δυναμικού, που τώρα απασχολείται εργολαβικά στις διαδικασίες εξόρυξης της ΔΕΗ.
Η αποκατάσταση θα γίνει με κριτήρια κλιματικής ανθεκτικότητας και ουδετερότητας, θα συνοδεύεται από επενδύσεις στην τηλεθέρμανση και επενδύσεις στην προστασία της βιοποικιλότητας της περιοχής, που θα ανατροφοδοτήσει τον πρωτογενή και τον τριτογενή τομέα.
Και μιας και αναφέρθηκα στον πρωτογενή τομέα, να πω ότι είναι αδιανόητο σήμερα να μην υπάρχει ένα στοιχειώδες χωροταξικό πλαίσιο. Χρειαζόμαστε τον πρωτογενή τομέα της περιοχής. Δεν μπορεί τα υψηλής αποδοτικότητας εδάφη να είναι σπαρμένα με φωτοβολταϊκά. Χρειαζόμαστε πρωτογενή τομέα στη Δυτική Μακεδονία.
Στον όλο σχεδιασμό της αποκατάστασης κι επαναπόδοσης στις τοπικές κοινωνίες των λιγνιτικών περιοχών, κεντρικό ρόλο σχεδιάζουμε να έχουν οι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της Περιφέρειας και των Δήμων της περιοχής.
Άξονας δεύτερος: Η στήριξη των ανέργων και η καταπολέμηση της απειλής του κοινωνικού αποκλεισμού. Μέχρι την έναρξη των παραπάνω εργασιών και των νέων επενδύσεων πρέπει να υπάρχει μέριμνα για τους 3000 ανέργους που έφτιαξε η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ενδεχομένως για όποιους ακόμα βρούμε μπροστά μας μέχρι ν’ αναλάβουμε.
Το σχέδιό μας λοιπόν περιλαμβάνει:
1) Πάγωμα χρεών όσων έχουν επενδύσει σε μηχανήματα ή εξοπλισμό.
2) Εισόδημα έκτακτης ανάγκης σε όλους τους ανέργους και για όσο διαρκέσει η διαδικασία της μετάβασης. Το εισόδημα έκτακτης ανάγκης το έχουμε ορίσει στα 400 ευρώ για κάθε ενήλικο μέλος της οικογένειας συν 200 κάθε δεύτερο συν 100 κάθε ανήλικο τέκνο.
Άξονας τρίτος: Προσέλκυση νέων επενδύσεων στη Δυτική Μακεδονία. Σχεδιάζουμε:
- Ειδικό καθεστώς κρατικών ενισχύσεων.
- Ειδικό Αναπτυξιακό Νόμο για την περιοχή.
- Κάλυψη μέρους του ασφαλιστικού και εργατικού κόστους για όσους επενδύουν στη περιοχή.
- Ειδικά φορολογικά κίνητρα.
- Αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων χρηματοδοτικών εργαλείων για την εγκατάσταση νέων επιχειρήσεων στην περιοχή και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης.
Άξονας τέταρτος: Ειδικό Πρόγραμμα Δημοσίων επενδύσεων για τη Δυτική Μακεδονία. Δημόσιες υποδομές σε ό,τι αφορά τις υποδομές, έργα των ΟΤΑ, σιδηροδρομικές και οδικές διασυνδέσεις, ηλεκτροκίνηση αλλά και υποδομές εξωστρέφειας στην παιδεία, στην υγεία, στον πολιτισμό που μπορούν να δώσουν άμεσα θέσεις εργασίας.
Άξονας πέμπτος: Καθολικό Πρόγραμμα «Εξοικονομώ–Αυτονομώ», ειδικά για την περιοχή. Σχεδιάζουμε να προχωρήσει άμεσα ένα ειδικό για τη περιοχή καθολικό πρόγραμμα «Εξοικονομώ-Αυτονομώ» για κατοικίες αλλά και επιχειρήσεις.
Το πρόγραμμα θα πρέπει να έχει απόλυτη προτεραιότητα σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα και να καλύπτει το σύνολο των κτιρίων κατοικιών και επαγγελματικών χώρων της Δυτική Μακεδονίας με αυξημένη έως καθολική συμμετοχή των δημοσίων πόρων, ειδικά στα νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα.
Κινητοποιείται έτσι άμεσα ένα δυναμικό κομμάτι της τοπικής οικονομίας που αφορά πολλούς κλάδους και παρέχεται άμεσο όφελος στο εισόδημα νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Αντίστοιχα, σχεδιάζουμε να υλοποιηθεί για το σύνολο των δημοσίων κτιρίων αντίστοιχο πρόγραμμα, ιδίως των κτιρίων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ και Β’ Βαθμού.
Άξονας έκτος: Ενεργειακές Κοινότητες στη Δυτική Μακεδονία. Η Δυτική Μακεδονία μπορεί και πρέπει να γίνει μια κυψέλη κοινοτήτων ενεργειακών. Και το σχεδιάζουμε άμεσα να προχωρήσει η παραγωγή ηλεκτρική ενέργειας με ΑΠΕ από ενεργειακές κοινότητες, δηλαδή από νοικοκυριά, επιχειρήσεις, αγρότες και πολίτες στη Δυτική Μακεδονία.
Μια πολιτική την οποία έφερε η δική μας κυβέρνηση, μια πολιτική την οποία προτείνουμε για όλη τη χώρα, πιλοτικά να ξεκινήσει και να γιγαντωθεί, ας το πω έτσι, εδώ στην περιοχή.
Οι καταναλωτές μ’ αυτό τον τρόπο μετατρέπονται σε παραγωγούς ενέργειας καλύπτοντας καταρχήν τις ανάγκες τους σε ενέργεια αλλά και διασφαλίζοντας επιπλέον εισόδημα.
Για τον σκοπό αυτό είναι απόλυτα εφικτό να δημιουργηθούν εργαλεία χρηματοδότησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων και να υπάρξουν οι κατάλληλες μελέτες (οικονομοτεχνικές, χωρικής κατανομής κλπ) με ευθύνη του Δημοσίου για την υλοποίηση των επενδύσεων.
Άξονας έβδομος: Περιβαλλοντικό Τιμολόγιο Ενέργειας. Επεκτείνουμε το περιβαλλοντικό/εκπτωτικό τιμολόγιο ηλεκτρικής ενέργειας, που θεσπίσαμε εμείς ως κυβέρνηση, στις τοπικές επιχειρήσεις, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος ενέργειας για την παραγωγή.
Αυτοί είναι φίλες και φίλοι, οι βασικοί άξονες του σχεδίου μας και κάποια από τα μέτρα που σχεδιάζουμε, που οργανώνουμε, για την επόμενη μέρα. Θέλω να γνωρίζετε όμως, ότι την πονάμε αυτή την περιοχή. Θέλω να γνωρίζετε ότι είναι έγνοια μας αυτή η περιοχή.
Διότι βασικό χαρακτηριστικό της δικής μας αντίληψης, είναι η δικαιοσύνη. Και αυτός ο τόπος, για χρόνια απετέλεσε την καρδιά της ηλεκτρικής παραγωγής όλης της Ελλάδας. χρωστάμε όλοι οι Έλληνες σ’ αυτόν εδώ τον τόπο. Δεν θα τον αφήσουμε να μαραζώσει.
Θέλω να γνωρίζετε λοιπόν, ότι ήδη σχεδιάζουμε αυτές οι ιδέες, στην τελευταία τους λεπτομέρεια να μετασχηματιστούν σ’ ένα συνολικό πλαίσιο νομοθετικών ρυθμίσεων και παρεμβάσεων, που θα είναι έτοιμες να νομοθετηθούν, να θεσμοθετηθούν, την επόμενη κιόλας μέρα από τις εκλογές που θα δώσουν εντολής σχηματισμού κυβέρνησης, σχηματισμού προοδευτικής κυβέρνηση στο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.
Θέλω τέλος να σας πως, ότι όλα είναι μέτρα με εγγυημένες πηγές χρηματοδότησης. Νέο ΕΣΠΑ, Νέα ΚΑΠ, Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης και Ταμείο Ανάκαμψης. Το Ταμείο ανάκαμψης που είναι η μεγάλη ευκαιρία ΄για τη χώρα και για τον τόπο σας. Κι εμείς δε θ’ αφήσουμε λίγες οικογένειες να καρπωθούν τη συντριπτική πλειοψηφία των πόρων που είναι αναγκαίοι για να ξαναχτιστεί σε στέρεες βάσεις η χώρα, η ελληνική κοινωνία.
Θέλω, πριν κλείσω όμως, να κάνω και μια αναφορά ειδική στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας. Ένα Πανεπιστήμιο, που πέραν της πολύ σημαντικής, ποιοτικής αναβάθμισης που είχε τα προηγούμενα χρόνια, των ποιοτικών σπουδών που παρέχονται εκεί, των σημαντικών ανθρώπων που εργάζονται εκεί, μπορεί ν’ αποτελέσει και σημαντικό μοχλό στην αναπτυξιακή διαδικασία καθώς το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας είναι αυτό το οποίο θα παίξει πρωταρχικό ρόλο στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση της δίκαιης μετάβασης.
Όμως, όπως είπα και σήμερα το πρωί, εάν όλα όσα συμβαίνουν στην πανδημία, και ο τόπος σας είναι στην πρώτη γραμμή, στο κόκκινο διαρκώς, των κρουσμάτων και των απωλειών και τα νοσοκομεία σας παραμένουν, δυστυχώς υποβαθμισμένα, τα Κέντρα Υγείας το ίδιο, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό δεν προσλαμβάνεται, είχα την πληροφόρηση ότι τον τελευταίο μήνα μόνο, είχαμε 12 ανθρώπους που έδιναν μάχη έξω από τις ΜΕΘ διασωληνωμένοι, 8 από αυτούς χάθηκαν.
Αν αυτό όμως οφείλεται στην αδράνεια, στην αδυναμία, στην αμέλεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη να πάρει μέτρα για την υγεία στον τόπο σας, αν όλα όσα γίνονται με την ακρίβεια, όλα όσα γίνονται με τη διαδικασία της μετάβασης, προφανώς δεν είναι αμέλεια, έχουν δόλο, αλλά, θα έλεγε κανείς ότι εν πάση περιπτώσει, μπορεί να βρει μια δικαιολογία, ότι έχει να κάνει με την πίεση που δεχόμαστε από την κλιματική κρίση.
Για την υποβάθμιση του Πανεπιστημίου της Δυτικής Μακεδονίας, ποια είναι η δικαιολογία; Εμείς, φεύγοντας δημιουργήσαμε 6 νέα τμήματα πολύ σημαντικά για την προοπτική του τόπου. Αναβαθμισμένης ποιότητας παρεχομένων σπουδών. Και η κυβέρνηση Μητσοτάκη με την κ. Κεραμέως, τα έκλεισε και τα 6. Και με την ελάχιστη βάση εισαγωγής που θέσπισε πέρυσι, για να κόψει 40.000 νέους από τη δημόσια, Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, δίνοντας πελατεία στα κολέγια, έδωσε μια χαριστική βολή, ένα μεγάλο πλήγμα στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας καθώς 42% λιγότεροι μπήκαν φέτος, απ’ ότι τις προηγούμενες χρονιές.
Εδώ λοιπόν δεν υπάρχουν δικαιολογίες, αυτό είναι έγκλημα. Το Πανεπιστήμιο πρέπει να στηριχθεί. Και πρέπει να στηριχθεί γιατί, επαναλαμβάνω, είναι το αύριο του τόπου σας. Και μοχλός ανάπτυξης.
Εγώ προσωπικά, έχοντας πολύ μεγάλη εκτίμηση και στο Πανεπιστήμιο και στις δυνατότητες και στους ανθρώπους του, δίνω σε 6 τμήματα στη χώρα-ένα απ’ αυτά, στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας- το σύνολο των χρημάτων της βράβευσης από διεθνείς Οργανισμούς για τη συμφωνία των Πρεσπών, για την ειρήνη και τη συνεργασία των λαών, προκειμένου για τα επόμενα 6 χρόνια να βραβεύεται η καλύτερη διπλωματική με το βραβείο της Ειρήνης και της Συνεργασίας των λαών της Βαλκανικής.
Νομίζω ότι είναι μια συμβολική κίνηση, για να νοηματοδοτήσω τη μεγάλη αξία, τη μεγάλη σημασία που έχουν οι νέοι άνθρωποι που θέλουν ν’ αποκτήσουν γνώσεις και εφόδια από τα δημόσια Πανεπιστήμια στον τόπο μας.
Φίλες και φίλοι, ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως γνωρίζετε, βρίσκεται στην πορεία προς το 3ο του Συνέδριο. Και αυτές τις εξορμήσεις, αυτές τις συναντήσεις, τις κάνουμε μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο. Κι αυτές οι συναντήσεις, αυτές οι εκδηλώσεις, στην πορεία μας προς το συνέδριό μας, θέλω να σας εξομολογηθώ, είναι το οξυγόνο μας.
Εμείς δεν είμαστε ένα κόμμα που στηριζόμαστε στη διαπλοκή, δεν είμαστε ένα κόμμα που μπορούμε να μεταδίδουμε τα μηνύματά μας μέσα από τα ΜΜΕ με τρόπο που να αναμεταδίδει και να εκπέμπει, όχι ευνοϊκά, αλλά αντικειμενικά. Ούτε αυτό δεν έχουμε, την αντικειμενικότητα. Είμαστε ένα κόμμα που η δύναμή μας βρίσκεται μέσα στην κοινωνία και στη διαπροσωπική επαφή με τους ανθρώπους.
Αυτές λοιπόν οι συγκεντρώσεις, οι περιοδείες, είναι το οξυγόνο μας. και το σχέδιό μας, είναι το επόμενο διάστημα, να μπορέσουμε να έρθουμε σ’ επαφή, να ξαναπιάσουμε το νήμα με τους ανθρώπους που περνούν δύσκολα, με τους ανθρώπους που υποφέρουν από τη σημερινή πραγματικότητα για να δώσουμε διέξοδο και προοπτική.
Η προσπάθειά μας, είναι να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις εκείνες, ώστε η χώρα να έχει προοπτική και αισιοδοξία. Είναι ανάγκη να βρει ξανά η κοινωνία τη δύναμη να σηκώσει ανάστημα και να δει πέρα από το ζοφερό σήμερα, ένα καλύτερο αύριο.
Η χώρα σήμερα έχει ανάγκη από μια ένεση αισιοδοξίας. Μια θετική διέξοδο στον κατήφορο που την έχει οδηγήσει μια κυνική δεξιά κυβέρνηση.
Ο δικός μας αγώνας θα συνεχίζεται και θα δυναμώνει, όσο υπάρχουν οι αναμεταδότες αυτού του μηνύματος. Και οι αναμεταδότες, επαναλαμβάνω, δεν είναι τα κανάλια της διαπλοκής. Είστε εσείς, ο καθένας από σας ξεχωριστά. Μέσα στους μαζικούς χώρους, μέσα στην κοινωνία, σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό.
Σε κάθε γειτονιά, στο πλάι των ανθρώπων που είναι οι μόνοι που μπορούν να αλλάξουν τη μοίρα αυτής της χώρας.
Θέλω λοιπόν, κλείνοντας τη σημερινή μου ομιλία, να σας καλέσω σ’ αυτή τη δύσκολη αλλά όμορφη προσπάθεια, να λάβετε μέρος. Και να καλέσω και όλους αυτούς που μας παρακολουθούν εδώ στην Κοζάνη, στις άλλες μεγάλες πόλεις, στα χωριά της Δυτικής Μακεδονίας, από τους τηλεοπτικούς δέκτες, η πανδημία επαναλαμβάνω, δημιουργεί ακόμα εμπόδια στη συνάντηση των ανθρώπων, στην όσμωση των ανθρώπων, να τους καλέσω να λάβουν μέρος σ’ αυτή την προσπάθεια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, είναι ένα κόμμα ανοιχτό στην κοινωνία. Κι έχουμε πάρει την απόφαση με την κοινωνία στην πρώτη γραμμή, να κάνουμε μια νέα αρχή.
Μια νέα αρχή για τον τόπο, μια νέα αρχή για τη χώρα, αλλά και μια νέα αρχή για το κόμμα μας.
Σας καλώ λοιπόν να σηκώσουμε το κεφάλι. Να πιστέψουμε ξανά ότι η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να γίνει μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή, δημοκρατική χώρα.
Ν’ αφήσουμε πίσω το αίσθημα της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας και να φέρουμε ξανά στη χώρα, στο λαό, στην κοινωνία, το αίσθημα της ασφάλειας, της αισιοδοξίας.
Να φτιάξουμε μια χώρα και μια κοινωνία που δεν θα αφήνει κανέναν μόνο του στην κρίση, δε θ’ αφήνει κανέναν πίσω. Και μια χώρα που μπορεί να παράξει νέο πλούτο χωρίς να διαφεντεύουν την τύχη της, μια χούφτα ολιγάρχες.
Αυτός είναι ο στόχος μας. θα συγκρουστούμε ξανά αν χρειαστεί, με μεγάλα συμφέροντα. Θα πάμε ξανά αν χρειαστεί κόντρα στο ρεύμα. Θα είμαστε μόνοι μας απέναντι σ’ αυτούς που νομίζουν ότι η εύνοιά τους είναι η κρίσιμη για να καθορίσει τους πολιτικούς και εκλογικούς συσχετισμούς.
Αλλά δεν θα είμαστε καθόλου μόνοι μας, γιατί θα έχουμε τη μεγάλη, τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού δίπλα μας. Ο αγώνας μας είναι κρίσιμος για να ελπίσουν ξανά αυτοί που φοβούνται, για να πιστέψουν ξανά αυτοί που απογοητεύτηκαν.
Για να κάνουμε μια νέα αρχή. Για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες που αξίζουν μια καλύτερη ζωή, που αξίζουν ένα καλύτερο αύριο. Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για την παρουσία σας σήμερα εδώ και θέλω να σας καλέσω, τις θέσεις και τις δεσμεύσεις μας για τον τόπο μας, να μην τις κρατήσετε για τον εαυτό σας, αλλά να τις μεταδώσετε, μεταδίδοντας ταυτόχρονα και την αισιοδοξία, την ελπίδα.
Αυτός ο τόπος δε θα μείνει μόνος! Αυτός ο τόπος, δεν θα ερημώσει. Αυτός ο τόπος μπορεί να σταθεί ξανά στα πόδια του και να πιστέψει σ’ ένα καλύτερο μέλλον. Να είστε καλά, σας ευχαριστώ! Καλή δύναμη!
