Ομιλία Ολυμπίας Τελιγιορίδου στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου για το σ/ν του ΥΠΑΑΤ για την οργάνωση και λειτουργία του ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ και τη σύσταση και λειτουργία φορέα διαχείρισης του Παραδοσιακού Ελαιώνα Άμφισσας.
Ομιλία Ολυμπίας Τελιγιορίδου στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου για το σ/ν του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων «Ενιαίο ρυθμιστικό πλαίσιο για την οργάνωση και λειτουργία του Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού – ΔΗΜΗΤΡΑ, σύσταση και λειτουργία φορέα διαχείρισης Παραδοσιακού Ελαιώνα Άμφισσας και διατάξεις για την ενίσχυση της αγροτικής ανάπτυξης».
Το πλήρες κείμενο της ομιλίας της Ολυμπίας Τελιγιορίδου:
«Ευχαριστώ πολύ. Το νομοσχέδιο αυτό, κύριε Πρόεδρε, έρχεται σε μία πολύ δυσάρεστη συγκυρία για τον πρωτογενή τομέα, καθώς αντιμετωπίζει μία πολλαπλή κρίση, που δημιουργεί πάρα πολλά προβλήματα στον αγροτικό κόσμο, όσον αφορά και τη βιωσιμότητα των αγροτικών επιχειρήσεων, αλλά και τη συνέχιση της αγροτικής παραγωγής με καλές καλλιεργητικές πρακτικές. Είναι, λοιπόν, αναγκαίο όλοι οι αρμόδιοι οργανισμοί του Υπουργείου να επιτελέσουν έναν προωθητικό ρόλο, που θα είναι ενταγμένος σε έναν εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό για την επόμενη μέρα της αγροτικής παραγωγής.
Αν λάβουμε υπόψη μας ότι στην γεωργική παραγωγή της χώρας υπάρχει, ως ένα ενδογενές χαρακτηριστικό, η χαμηλή ενσωμάτωση της γνώσης, οι χαμηλές επενδύσεις στην έρευνα και το χαμηλό ποσοστό εκσυγχρονισμένων αγροτικών επιχειρήσεων, καταλαβαίνουμε ότι ένα νομοσχέδιο που αφορά τον ΕΛΓΟ – Δήμητρα θα μπορούσε να συμβάλει ουσιαστικά στο να ξεπεραστούν αυτά τα προβλήματα.
Θα έπρεπε, λοιπόν, να στοχεύει στην ανάπτυξη της έρευνας στην αγροτική παραγωγή και τη σύνδεση της έρευνας και της γνώσης με την παραγωγή που δεν μπορεί να είναι μόνο στο επίπεδο ενός θεωρητικού ενδιαφέροντος. Νομίζω, όμως, ότι το νομοσχέδιο αυτό δεν επιτελεί αυτόν τον βασικό στόχο που οφείλει να είναι ο θεμέλιος λίθος για το πώς θα προχωρήσουμε από δω και πέρα και εξηγούμαι.
Καταρχάς, υπάρχει στο νομοσχέδιο ένα γενικό περίγραμμα για τη δομή που πρέπει να έχει ο ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ, αλλά αυτό γίνεται με μία προχειρότητα και θα έλεγα με έναν ελλιπή σχεδιασμό. Υπάρχουν, λοιπόν, ασαφείς άξονες και το γενικό αυτό περίγραμμα παραπέμπεται στην εξειδίκευση του σε ένα μελλοντικό εσωτερικό κανονισμό που θα γίνει με Προεδρικό Διάταγμα, καθώς επίσης και πάρα πολλά άλλα σημεία του νομοσχεδίου θα διευκρινιστούν, όπως αναφέρεται, στη συνέχεια με υπουργικές αποφάσεις. Αυτό αποδεικνύει και την ασάφεια αυτής της νομοθετικής πρωτοβουλίας, η οποία είναι χωρίς συνεκτικό σχέδιο και έχει προέλθει, όπως έχουν καταγγείλει οι εργαζόμενοι του ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ, οι ερευνητές του, αλλά και παραγωγικοί φορείς, χωρίς να υπάρξει η απαιτούμενη και αναγκαία διαβούλευση όλο το προηγούμενο διάστημα.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι επιχειρείται μία νέα δομή στον οργανισμό, η οποία αγνοεί και τη δομή που πρέπει να υπάρχει ανά κλάδο αγροτικής παραγωγής, αλλά και την περιφερειακή επέκταση και την αποκέντρωση που πρέπει να υπάρχει, ώστε πράγματι, να ανταποκρίνεται στις αναγκαίες προτεραιότητες που πρέπει να δοθούν, ώστε να αντιμετωπιστούν αυτές οι πολλαπλές προκλήσεις.
Με το νομοσχέδιο, αποτυπώνεται η δημιουργία ενός οργανισμού, όπου βλέπουμε, ότι υπάρχει μεγάλη αύξηση στον αριθμό των διευθυντικών στελεχών και των στελεχών που θα καταλάβουν θέσεις ευθύνης. Και αυτό γίνεται σε έναν υποστελεχωμένο οργανισμό, ο οποίος δεν έχει τον ικανό και αναγκαίο αριθμό εργαζομένων. Θυμίζει, λοιπόν, αυτή η επιλογή μια πάγια τακτική που έχει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να δημιουργεί πολλές διευθυντικές θέσεις. Πράγμα που έχει κάνει και σε άλλους οργανισμούς με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη ΔΕΗ. Έχουμε, λοιπόν, πολλούς διευθυντές, χωρίς εργαζόμενους και δημιουργείται εύλογα το ερώτημα με ποιους θα εργάζονται και θα έχουν ουσιαστικά αποτελέσματα οι άνθρωποι που θα καταλάβουν τις διευθυντικές αυτές θέσεις. Αν μου επιτρέπετε, αυτό μου θυμίζει μια παροιμία που λένε στην περιοχή μου, «Εγώ αγάς, εσύ αγάς, την αγελάδα ποιος θα την αρμέξει»; Εδώ, λοιπόν, υπάρχει ένα πραγματικά πολύ σημαντικό πρόβλημα και θεωρώ, ότι το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να κάνει η ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, είναι να στελεχώσει τον οργανισμό με το απαραίτητο προσωπικό, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στους στόχους του.
Όσον αφορά την έρευνα. Επιχειρεί να δώσει μία βαρύτητα υποτίθεται στην ανάπτυξη της έρευνας, όμως αυτό και πάλι το κάνει δίνοντας βαρύτητα στην έρευνα ως μία θεωρητική υπόθεση, καθώς δεν τη συνδέει με την παραγωγή, δεν τη συνδέει με τη γνώση που θα πρέπει για παράδειγμα να υπάρχει στα δημόσια ΙΕΚ του οργανισμού, δεν τη συνδέει με το σύστημα AKIS που είναι ένα σύστημα το οποίο μπορεί να εξυπηρετήσει τους στόχους της νέας ΚΑΠ, καθώς μιλάμε για συστήματα γνώσης και καινοτομίας. Το αφήνει μετέωρο όλο αυτό. Δεν προσδιορίζει ποια ινστιτούτα θα παραμείνουν, πώς θα εξελιχθούν τα ινστιτούτα αυτά, ποιος θα είναι ο στόχος τους, ποιο θα είναι το στελεχιακό τους δυναμικό.
Στον τομέα της εκπαίδευσης και πάλι υπάρχει μία γενικόλογη αναφορά. Να θυμίσω μόνο εδώ, ότι ήδη στον τομέα της εκπαίδευσης των δημόσιων ΙΕΚ του οργανισμού υπάρχει μία υποβάθμιση από την πλευρά της κυβέρνησης, καθώς υπάρχει και υποβάθμιση των επαγγελματικών προσόντων από το επίπεδο 4 στο επίπεδο 3, και η υποχρηματοδότηση που έχει παρατηρηθεί το προηγούμενο διάστημα.
Ένα αρνητικό σημείο του νομοσχεδίου, κατά τη γνώμη μας, είναι ότι εισάγει στους ελεγκτικούς μηχανισμούς ιδιώτες. Αντί δηλαδή, να επιλύσει τα ζητήματα της αποδιάρθρωσης των ελέγχων που οφείλει να κάνει το κράτος και αντί να αναλάβει την κρατική ευθύνη για το πώς θα προχωρήσουν οι έλεγχοι αυτοί, με μια ενιαία αρχή ελέγχου, δίνει το έργο σε ιδιώτες και μάλιστα, σε ελέγχους οι οποίοι δεν έχουν συγκεκριμένες κυρώσεις που θα πρέπει να υπάρχουν, καθώς όλες οι κυρώσεις πλέον έχουν γίνει δυνητικές.
Αγνοείται επίσης, όπως έχει επισημανθεί και από πάρα πολλούς φορείς και στη διαβούλευση, ο τομέας της πιστοποίησης, της μεταποίησης και της εμπορίας, και νομίζω ότι η έλλειψη της διαβούλευσης είναι το βασικό αρνητικό στοιχείο του νομοσχεδίου αυτού.
Όσον αφορά τώρα τον παραδοσιακό ελαιώνα της Άμφισσας, είχα την ευκαιρία μετά από την πυρκαγιά να επισκεφτώ την περιοχή. Εκεί, τα κυβερνητικά στελέχη τότε έδωσαν πάρα πολλές υποσχέσεις, οι οποίες αποδείχτηκαν, μετά από τόσο καιρό, ότι ήταν υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Δεν υπάρχει μια σαφής αναφορά στον φορέα. Γι’ αυτό θα έλεγα, ότι πρόκειται για ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα, καθώς δεν προσδιορίζεται ούτε η χρηματοδότηση του, ούτε το πώς θα γίνει ο καταμερισμός του χώρου και προκαλεί, πραγματικά, εντύπωση το γεγονός, ότι σήμερα παρουσιάζει η κυβέρνηση αυτόν τον φορέα ως εμβληματικό, την ώρα που μιλάμε για μια κυβέρνηση που έχει καταργήσει όλους τους φορείς διαχείρισης.
Αυτά, κύριε Πρόεδρε, είναι κάποια πρώτα σχόλια. Στις επόμενες επιτροπές θα μιλήσουμε και περισσότερο επί των άρθρων».
