Στη μεγάλη εθνική πρόκληση του δημογραφικού αναφέρθηκε η τομεάρχης Κοινωνικής Συνοχής και Πρόνοιας και βουλεύτρια ‘Α Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Κατερίνα Νοτοπούλου μιλώντας στο συνέδριο για το δημογραφικό.
Σχολιάζοντας τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού σχετικά με την αντιμετώπιση του ζητήματος, η τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ υπογράμμισε την ειδοποιό διαφορά στην αντιμετώπιση της εθνικής αυτής πρόκλησης από τη ΝΔ και από τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού η κυβέρνηση αρκείται σε ανεπαρκείς και περιορισμένες πολιτικές, ενώ το Δημογραφικό είναι ένα πολυσύνθετο και πολυεπίπεδο ζήτημα που απαιτεί οριζόντιες πολιτικές σε όλους τους τομείς.
Επεσήμανε ότι ενώ υπάρχει εδώ και χρόνια η σχετική έκθεση της διακομματικής επιτροπής, η κυβέρνηση δεν την αξιοποίησε και δεν συζήτησε το θέμα στη Βουλή, δε θέλησε ευρεία συμμετοχή στη συζήτηση για μια τέτοια εθνική κρίση.
Ξεκαθάρισε, πως κάθε πραγματικό μέτρο που ωφελεί την ελληνική οικογένεια και το παιδί, είναι θετικό όμως βλέπουμε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ περιορίζεται σε προτάσεις ενός Υπουργείου και σε μια πολιτική επιδοματικού χαρακτήρα, την ώρα που θα έπρεπε να υπάρχει ένας συνολικός σχεδιασμός που θα εμπλέκει όλους τους τομείς με την πολιτική στην Υγεία, στην Παιδεία, στην Εργασία, στο Περιβάλλον, στην Πρόνοια, αλλά και όχι μόνο με αυτές.
Πρόγραμμα «Σπίτι Μου» : η κυβέρνηση λειτουργεί σαν front office τράπεζας
Η Κατερίνα Νοτοπούλου μίλησε για τα πολυδιαφημισμένα από την κυβέρνηση της ΝΔ προγράμματα για τη Στέγη τα οποία έχουν αποτύχει στην πράξη. Τα χαρακτήρισε ελλιπή, δήλωσε πως 3 στους 4 νέους έμειναν εκτός προγραμμάτων ενώ στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν πρόκειται για κοινωνική πολιτική για τη στέγη αλλά για δάνεια για τα οποία μάλιστα η κυβέρνηση λειτουργεί σαν front office τράπεζας. Αποτυχημένο εκ του αποτελέσματος έκρινε και το πρόγραμμα Ανακαινίζω Νοικιάζω καθώς επιδοτεί εργασίες ανακαίνισης κλειστών σπιτιών με το ποσό των 4.000€ – για κόστος ανακαίνισης έως 10.000€, με στόχο να «ανοίξουν» 12.500 κλειστά ακίνητα την ώρα που ο αριθμός των κλειστών ακινήτων υπολογίζεται σε πάνω από 800.000!
Και όλα αυτά, την ώρα που το 85% των νέων ζει ακόμη στο παιδικό δωμάτιο καθώς το κόστος της στέγης λειτουργεί αποτρεπτικά τοσο για να ζήσει ένας νέος μόνος του, όσο και για να δημιουργήσει οικογένεια.
Η κυβέρνηση δε μπορεί να μιλάει για περιφερειακή πολιτική και αποκέντρωση όταν καταρρέουν, ή συρρικνώνονται βασικές κοινωνικές υποδομές, όπως νοσοκομεία, Πανεπιστήμια και σχολεία τόνισε.
Ήδη χαρτογραφήσαμε κάποια απο τα βασικά ερωτήματα που καλούμαστε να απαντήσουμε σχετικά με τη χάραξη πολιτικής για το δημογραφικό:
· Πως αντιμετωπίζουμε τη μετανάστευση; Με ποιους όρους, με ποιες προϋποθέσεις και με ποια προοπτική ενσωμάτωσης
· Πως αναστρέφουμε όλες αυτές τις ροές Ελλήνων, του πιο παραγωγικού κομματιού που φεύγει στο εξωτερικό
· Πως κάνουμε πιο ευνοϊκό το περιβάλλον για όσους νέους ανθρώπους επιθυμούν να αποκτήσουν παιδιά;
· Είμαστε έτοιμοι να υποστηρίξουμε νέες μορφές οικογένειας ως κοινωνία;
· Πως θα ενταχθούν οι ενήλικες που βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία στην αγορά εργασίας ετσι ώστε να μειώνεται ο εξαρτημένος οικονομικά πληθυσμός και να συνεισφέρουν περισσότερο και στην ανάπτυξη του ΑΕΠ αλλά και στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη του τόπου;
Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα είναι αρκετά διαφορετικές στους πολιτικούς χώρους.
Για την επίτευξη εθνικής συναίνεσης για ένα τόσο κρίσιμο εθνικό ζήτημα απαιτούνται προϋποθέσεις δήλωσε η Κατερίνα Νοτοπούλου, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για πολιτική βούληση, για πραγματική συμμετοχή των κομμάτων, αλλά και την ανατροφοδότηση του συνεχούς διαλόγου βάσει επιστημονικών στοιχείων.
Δήλωσε ακόμη, πως η κυβέρνηση της ΝΔ δεν λαμβάνει ουσιαστικά μέτρα για την αναστροφή του brain drain ενώ ακόμα και σήμερα ωθεί με την πολιτική της νέους επιστήμονες προς τη μετανάστευση.
Για τη δημιουργία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για τη φροντίδα ενός παιδιού απαιτείται ένας ευρύς σχεδιασμός με την οικοδόμηση ενός ισχυρού Κοινωνικού Κράτους Πρόνοιας, ισχυρό ΕΣΥ, Ποιοτική Δημόσια Παιδεία, επαρκείς κοινωνικές και προνοιακές δομές, με πολιτικές στέγης.
Αλλαγή παγιωμένων αντιλήψεων γύρω από την οικογένεια, υποστήριξη των νέων μορφών οικογένειας, καθώς παρά το νόμο για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών δεν προστατεύθηκε η τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, ούτε στηρίζεται επαρκώς η μονογονεϊκή οικογένεια.
Χρειάζονται πολιτικές για την ένταξη των ενηλίκων που βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία αλλά εκτός αγοράς εργασίας και ειδικά των γυναικών, στον εργασιακό βίο αφού στην Ελλάδα καταγράφεται η μεγαλύτερη έμφυλη ανισότητα στον εργασιακό χώρο με τη χώρα μας να βρίσκεται σε μια από τις χειρότερες θέσεις στην ΕΕ στην απασχόληση των γυναικών.
Αναφερόμενη σε παραδείγματα ευρωπαϊκών χωρών, η τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ανέφερε πως είναι διαφορετικό να έχεις δείκτη γονιμότητας 1,3 παιδιά και διαφορετικό να έχεις 1,9.
«Εδώ συγκρούονται δυο μοντέλα. Το ένα συντηρητικό νεοφιλελεύθερο αποδυναμώνει κρατικές δομές χωρίς να αξιοποιεί πραγματικά και την ιδιωτική πρωτοβουλία, τη χρησιμοποιεί κυρίως ως άλλοθι. Και από την άλλη ένα προοδευτικό μοντέλο για ισχυρό κοινωνικό κράτος για στήριξη των πολιτών έτσι ώστε να είναι ενεργοί και παραγωγικοί και να στηρίξουν την υπόλοιπη κοινωνία».
