Ζήσης Τζηκαλάγιας: Συνεχίζεται η καταστροφή του πρασίνου με την ανελέητη κοπή των δένδρων στην Καστοριά.
Όταν η <Πόλις εάλω> , υπήρχαν στα τείχη οι ηρωϊκώς μαχόμενοι υπερασπιστές πού έπεφταν από το σπαθί του βάρβαρου κατακτητή.
Όταν το πανέμορφο δένδρο έπεφτε, <η Καστοριά εκοιμήθη>. Δεν αποτελεί κι αυτό μία βαρβαρότητα χωρίς επιστροφή;
Θα περιμένουμε μήπως την αφύπνιση μαζί με αυτήν του μαρμαρωμένου Αυτοκράτορα;;
Αίσχος – Όνειδος- Ντροπή .
