“Η λαχτάρα της παλιάς εποχής…” της Μαρίας Σκαμπαρδώνη

Είθισται – από ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας γενικά – να ακούω συχνά πυκνά έντονες κατηγορίες για την ηθική και την πτώση της κοινωνίας του σήμερα.

Υπάρχει η αντιπαράθεση πως οι ηθικές αξίες των παλαιότερων εποχών ήταν καλύτερες και η σύγχρονη κοινωνία μαστίζεται από έντονα αρνητικά φαινόμενα στην ποιότητα των ανθρώπινων σχέσεων, την ηθική και τον τρόπο ζωής. Αναμφίβολα, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία παππούδες και γιαγιάδες, εκστομίζουν τέτοιες φράσεις συχνά.

Πέρα από την άδικη και καθολική κατάκριση της σημερινής εποχής, υπάρχει και μία προσπάθεια απόκρυψης όλων των αρνητικών στοιχείων που υπήρχαν στις παλαιότερες κοινωνίες – διότι το τέλειο δεν υπάρχει επειδή εμείς οι άνθρωποι εγγενώς ρέπουμε και σε αρνητικές συμπεριφορές και κατώτερα κίνητρα.

Οι άνθρωποι που κατηγορούν για μεγάλη ανηθικότητα τη σύγχρονη εποχή δεν αντιλαμβάνονται πως οι ίδιες συνθήκες μπορεί να επικρατούσαν και σε παλαιότερες δεκαετίες, απλώς δεν υπήρχε η κατακόρυφη χρήση των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Αν ίσχυε πως η ανηθικότητα υπάρχει μόνο στη σημερινή εποχή, δε θα υπήρχαν διαχρονικά τόσοι θεσμοί οι οποίοι να καταδικάζουν ανήθικες πράξεις ή να τιμωρούν διάφορες ανθρώπινες συμπεριφορές οι οποίες διαχρονικά είναι κατακριτέες, όπως τη μοιχεία. Και είναι γεγονός, πως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δίνουν μεγάλη δημοσιότητα σε αρνητικές ανθρώπινες συμπεριφορές – ειδικά διάσημων προσώπων – με συνέπεια να δημιουργείται η πεποίθηση πως ο κόσμος μας πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.

Πώς θα μπορούσε, μία γυναίκα ειδικά, να θεωρεί τις παλαιότερες εποχές καλύτερες; Τι θα μπορούσε να νοσταλγήσει; Το γεγονός πως η ίδια θεωρούταν ιδιοκτησία των ανδρών της οικογένειας και η αξία της εξαργυρωνόταν στο γάμο και την απόκτηση παιδιών, μη δίνοντάς της την ελευθερία της επιλογής; Το γεγονός πως η ίδια διδασκόταν πως η ζωή, η σεξουαλικότητα και η οντότητά της δεν της ανήκει; Πώς θα μπορούσε να λαχταράει μία γυναίκα τις παλαιότερες εποχές στις οποίες δεν είχε καν δικαίωμα για την εκλογή συντρόφου και μάλιστα δινόταν και προίκα ως ανταλλαγή μεταξύ οικογενειών; Που η ίδια δεν μπορούσε να αντιδράσει απέναντι στον κακοποιητικό γάμο και δεν είχε δικαίωμα επάνω στο σώμα της;

Γιατί να λαχταρήσω μία παλαιά εποχή στην οποία δεν υπήρχε η τεχνολογία ώστε να ξεσκεπάζει εγκλήματα που γίνονται εις βάρος λαών; Για να αισθάνομαι πως έχω μία ευκαιρία να διατρανώσω το πόσο ηθική είμαι εγώ και να μειώσω τους υπόλοιπους οι οποίοι μαθαίνουν να είναι ελεύθεροι και να έχουν το δικαίωμα της άποψης και όχι να είναι υποταγμένοι στην εξουσία και αυθεντία – κάτι που συνέβαινε στις παλιές εποχές κατά κόρον;

Γιατί να νοσταλγώ τις παλαιότερες εποχές, στις οποίες υπήρχαν προκαταλήψεις εναντίον διάφορων ομάδων ανθρώπων (ομοφυλόφιλοι και ασθενείς με AIDS). Γιατί να νοσταλγώ τις εποχές στις οποίες οι άνθρωποι πέθαιναν από διάφορες ασθένειες κατά μυριάδες (όπως η φυματίωση) και δεν υπήρχε η πρόοδος της Επιστήμης και της Ιατρικής;

Μπορώ να δεχτώ πως όλες οι εποχές έχουν και τα καλά τους και τα αρνητικά τους. Και αυτό που μπορώ να κάνω είναι να απορρίψω τα αρνητικά και να εμβαθύνω στα θετικά ώστε να τους επιτρέψω να βελτιωθούν και να κυριαρχήσουν στην κοινωνία.

Δε νοσταλγώ τις παλιές εποχές, λαχταρώ το καλύτερο αύριο που θα αποτινάξει όλα τα αρνητικά του Χθες.

Το άρθρο συμμετείχε στο διαγωνισμό αρθρογραφίας που διοργάνωσε το NewAge Ideas με το Next Generation

Πηγή: enimerosou.gr