Αυτοδιοίκηση και εκλογικός νόμος, γράφει ο Γιώργος Κυριλλίδης

Για άλλη μια φορά σε αυτήν εδώ την χώρα η εκάστοτε κυβέρνηση επιχειρεί να αλλάξει τον εκλογικό νόμο για την αυτοδιοίκηση, επιχειρώντας να τον φέρει στα δικά της μέτρα και εν προκειμένω να ενισχύσει τις αυτοδιοικητικές δυνάμεις που πρόσκεινται σε αυτήν.

Αντί να ανοίξει ένας δημόσιος διάλογος με την ατζέντα των θεμάτων να την διαμορφώνει η αυτοδιοίκηση δια των θεσμικών της οργάνων και επί αυτών να τοποθετείται η κυβέρνηση, γίνεται ακριβώς το αντίθετο.

Τα καυτά θέματα, όπως τα οικονομικά των Δήμων, η καταστατική θέση των αιρετών, η μεταφορά αρμοδιοτήτων, η ενίσχυση των Δήμων με μόνιμο προσωπικό κ.α , πήγαν περίπατο και ξανασυζητάμε μόνο το εκλογικό σύστημα.

Ο πυρήνας ενός εκλογικού νόμου είναι η διασφάλιση της συμμετοχικότητας και της αντιπροσωπευτικότητας.

Δυστυχώς για άλλη μια φορά η Ν.Δ φροντίζει ακριβώς το αντίθετο.

Ενισχύει τους ημέτερους επιμηκύνοντας αυτοδιοικητικά καθεστώτα, ενώ από την άλλη καταπνίγει όλες τις αντίθετες φωνές.

Σε αυτήν την κατεύθυνση κινούνται τόσο η εκλογή με το 43 %, όσο και το πλαφόν εισόδου μιας παράταξης στο δημοτικό συμβούλιο, το 3%.

Οι τοπικές κοινωνίες όμως έχουν διαφορετικές ανάγκες, τις οποίες υπερκαλύπτει η πολυφωνία και ο αυστηρός έλεγχος των διοικούντων.

Οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης είναι ήδη αποδυναμωμένες και με το προτεινόμενο σύστημα καθίστανται διακοσμητικές, όντας συρρικνωμένες.

Κάποιοι ασχολούνται με την αυτοδιοίκηση από μεράκι ή ιδεολογικούς λόγους και όχι για τα officia και αυτούς δυστυχώς το προτεινόμενο σύστημα τους ρίχνει στον καιάδα.

Το πιο σύγχρονο εκλογικό σύστημα που γεννά αυτόνομους δημάρχους και ισχυρά δημοτικά συμβούλια είναι η εκλογή με ξεχωριστό ψηφοδέλτιο, ένα Δημάρχων και ένα (κοινό) δημοτικών συμβούλων.

Αυτό εφαρμόζεται ήδη σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες με ιδιαίτερη επιτυχία.

Εδώ δυστυχώς δεν το θέλουν, γιατί γκρεμίζει καθεστωτικές νοοτροπίες και αντιλήψεις δεκαετιών.

Απ την άλλη πολύ κουβέντα γίνεται για τις κοινότητες και τα σχετικά συμβούλια.

Είναι σε όλους, όσους ασχολούνται με την αυτοδιοίκηση, ξεκάθαρο ότι στα μεγάλα αστικά κέντρα, αυτά λειτουργούν απλά ως ψηφοσυλλέκτες, αφού έχουν ελάχιστες και ανούσιες αρμοδιότητες.

Η λογική λέει ή ότι πρέπει να καταργηθούν ή να ενισχυθούν.

Διάκριση πρέπει να γίνει για τους επαρχιακούς Δήμους, όπου η κάθε κοινότητα θα πρέπει να έχει φωνή ακομμάτιστη για αυτό και το κοινό ψηφοδέλτιο ενισχύει ακριβώς την εκλογή των πιο άξιων εκπροσώπων.

Η συζήτηση για τον αριθμό των δημοτικών συμβούλων μικρή αξία έχει, από την στιγμή που οι προτεινόμενες αλλαγές αντί να τους ενισχύουν τους αποδυναμώνουν.

Καμιά κουβέντα για την καταβολή στοιχειωδών αποζημιώσεων παράστασης, ώστε να επιτελούν απρόσκοπτα το καθήκον τους.

Τέλος η αύξηση των παραβόλων για την συμμετοχή στις εκλογές αποδεικνύει όλα τα παραπάνω.

Αντί να τα καταργήσουν, ώστε να ενισχύσουν και να διευκολύνουν την συμμετοχή των πολιτών, προτείνουν την αύξηση τους.

Φέτος κλείνω 20 χρόνια ασχολίας με την αυτοδιοίκηση και με λύπη διαπιστώνω, ότι τα προβλήματα παραμένουν άλυτα, οι παθογένειες παραμένουν ισχυρές και κανένας δεν παίρνει πρωτοβουλίες για πραγματικές τομές που και την αυτοδιοίκηση θα αναδείξουν και την χώρα θα ανεβάσουν επίπεδο.

Γιώργος Κυριλλίδης
Επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης Αμπελοκήπων Μενεμένης ¨Πολίτες σε Δράση για την ανατροπή¨, Δημοτικός Σύμβουλος , Μέλος της Γ.Σ της Κ.Ε.Δ.Ε , Μέλος της επιτροπής κοινωνικής πολιτικής της Κ.Ε.Δ.Ε