Τι μου έμαθαν οι φιλίες μου, της Μαρίας Σκαμπαρδώνη

Φιλία είναι μία ψυχή η οποία κατοικεί σε δύο σώματα

Η φιλία είναι μία στενή σχέση μεταξύ δύο ή περισσότερων ατόμων, στην οποία η επαφή και αγάπη δεν προχωράει σε σεξουαλική επαφή και παραμένει πλατωνική. Παραμένει ένα συναίσθημα μοναδικό, ένα βίωμα πολύτιμο, εξιδανικευμένο και μυθοποιημένο στη λογοτεχνία αλλά και σε κάθε άλλη μορφή ανθρώπινης δραστηριότητας. Ο ίδιος ο μέγιστος Αριστοτέλης, έλεγε πως “φιλία είναι μία ψυχή η οποία κατοικεί σε δύο σώματα”.

Η φιλία έχει τόση δύναμη μέσα της που την κάνει απαραίτητη για τη ζωή κάθε ανθρώπου. Η αμοιβαιότητα, η αλληλοβοήθεια, η αμοιβαία προσφορά που υπάρχει μέσα σε αυτή, την καταστεί ένα συναίσθημα απαραίτητο για την πνευματική ωρίμανση του ανθρώπου, αλλά και της κοινωνικής του προσαρμογής. Η φιλία εξευγενίζει το πνεύμα του ανθρώπου, τον δυναμώνει στις δυσκολίες, τον αναβαθμίζει ποιοτικά όταν η επιλογή φίλων είναι άνθρωποι που μπορούν να βοηθήσουν όντως στην ποιοτική μας βελτίωση.

Μεγάλες φιλίες έχουν υμνηθεί στο πέρασμα των αιώνων,

ειδικοί προσπαθούν ακόμα και σήμερα να ερμηνεύσουν τη συνεισφορά της φιλίας στον κάθε άνθρωπο, το πόσο σωτήρια μπορεί να αποβεί για την κακή ψυχολογία, την κατάθλιψη, το άγχος. Άνθρωποι χωρίς φίλους είναι επιρρεπείς σε σωματικές και ψυχικές παθήσεις.

Στα 27 μου χρόνια, όλες οι φιλίες μου έμαθαν πολλά πράγματα, μου χάρισαν πολύτιμα διδάγματα ζωής. Θα ήθελα να τα συγκεντρώσω όλα μαζί:

– Η φιλία για να είναι αληθινή και σωστή, χρειάζεται την αμοιβαία παραχώρηση και κατανόηση. Το να δίνει συνεχώς μόνο η μία πλευρά, δεν είναι υγιές: είναι ψυχική εξουθένωση.

– Μεγαλύτερους έρωτες δεν έχω συναντήσει πουθενά αλλού παρά μέσα σε φιλίες. Η φιλία έχει ερωτικά στοιχεία μέσα της, σε κάνει να ζηλεύεις τους φίλους σου υπό το πρίσμα ότι τους θέλεις κοντά σου, σε οδηγεί σε θαυμασμό, σε σαγήνη και σε κατάσταση έκστασης ακόμα. Συνεπώς, η Φιλία είναι ένας πλατωνικός έρωτας με ορισμένη σωματική οικειότητα και όχι ένα συναίσθημα αντίθετο από εκείνον.

– Η στενή φιλία δεν καταργεί τα προσωπικά όρια. Και οι φίλοι μας μπορεί να έχουν τη δική τους προσωπικότητα και να βιώνουν καταστάσεις για τις οποίες να μη μπορούν ή να μη θέλουν να μιλήσουν. Και τα προσωπικά όρια πρέπει να γίνονται σεβαστά στις καλές φιλίες.

– Οι αληθινές φιλίες είναι δυσκολότερο βίωμα για τις γυναίκες. Πολύ σπάνια, δυστυχώς, μία γυναικεία φιλία θα είναι αληθινή. Και αυτό διότι οι γυναίκες είναι μεταξύ τους ανταγωνιστικά πλάσματα και αυτό δε συνάδει με την έλλειψη χαιρεκακίας και αμοιβαίας αγάπης που απαιτεί η αληθινή φιλία. Ο διαρκής ανταγωνισμός θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα στο φθόνο και αυτό θα την καταστρέψει.

– Άλλο η φιλία και άλλο μία απλή γνωριμία. Ένα ‘’γεια’’ που θα πεις σε κάποιον στο δρόμο δεν τον καθιστά αυτομάτως φίλο σου.

– Πρόσεχε σε ποιους θα ανοίξεις την καρδιά σου. Ο καθένας που μας χαμογελάει δεν είναι φίλος μας και δεν το κάνει επειδή θέλει πραγματικά το καλό μας. Μην έχεις φοβία με τους ανθρώπους, αλλά μην εμπιστεύεσαι απόλυτα και τον οποιονδήποτε. Δεν είναι τυχαίο ότι φίλος και φίδι αρχίζουν και τα δύο από ‘’φ’’.

Είθε να βρούμε όλους τους συνοδοιπόρους φίλους στη ζωή μας που θα αξίζουν πραγματικά και θα είναι αληθινοί.

Το άρθρο συμμετέχει στο διαγωνισμό αρθρογραφίας    που διοργανώνει το NewAge Ideas με το Next Generation

Πηγή: enimerosou.gr